Cache-Control: no-cache, no-store, must-revalidate
Σκλαβοι Του Συγχρονου Κοσμου: Απριλίου 2019 .

Τρίτη 30 Απριλίου 2019

Σκλαβοπάζαρο στους ελαιώνες της Λέσβου

Σκλαβοπάζαρο στους ελαιώνες της Λέσβου

 


 

Στις 26 Νοεμβρίου του 2017 έπεσε νεκρός ένας Αφγανός στα Πάμφιλα της Λέσβου, είχε δολοφονηθεί από ομοεθνείς του

 
Αιτία του φονικού ο έλεγχος των ενοικιάσεων των προσφύγων στους ελαιοπαραγωγούς για την συγκομιδή της ελιάς, κι απόσπαση μίζας για την ενοικίαση. 
 
Ο νεκρός ήταν μέλος κυκλώματος ενοικίασης προσφύφων που ήταν σε αντιπαράθεση με άλλο κύκλωμα. 
 
Η Αστυνομική Διεύθυνση Λέσβου με εξαιρετική ταχύτητα βρήκε τόσο τους δράστες όσο και τα αίτια της δολοφονίας και προχώρησε σε επίσημες ανακοινώσεις. 
 
Φαινεται πως η δράση των κυκλωμάτων ήταν γνωστή πολύ πριν το φονικό στην Αστυνομία. 
 
Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά τα πράγματα από την στιγμή που το κολαστήριο της Μόριας, το κέντρο κράτησης των προσφύγων (ο φυσικός χώρος ανάπτυξης των κυκλωμάτων της μαύρης εργασίας, της πορνείας και των ναρκωτικών), είναι από τους πλέον αστυνομοκρατούμενους χώρους στη Λέσβο. 
 
Τα Πάμφιλα απέχουν από το κολαστήριο μόλις 5 χιλιόμετρα και στην ευρύτερη περιοχή διαμένουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες αστυνομικοί που είτε είναι μόνιμοι κάτοικοι της Λέσβου, είτε έχουν αποσπασθεί στο νησί προσωρινά. 
 
Πολλοί από τους μόνιμους κατοίκους είναι οι ίδιοι ελαιοπαραγωγοί και είναι πρακτικά αδύνατο να μην έχουν ακούσει τίποτα για το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο των προσφύγων που διεξάγεται δίπλα τους.
 
 
Η διαχείριση της  υπόθεσης από την Αστυνομία δείχνει πως η αντιμετώπιση προσφύγων ως σύγχρονων σκλάβων είναι απόλυτα αποδεκτή για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. 
 
Στην ουσία η κυβέρνηση κλείνει το μάτι στους μεγαλοαγρότες, τους ελαιοτριβεις και κάθε άλλη κατηγορία επιχειρηματιών του νησιού. 
 
Είναι σαν να τους λέει: “μην μιλάτε πολύ σας εξασφαλίσαμε τσάμπα εργάτες”.
 
 
Τα κυκλωματα διακίνησης των σύγχρονων σκλάβων δεν μπορούν να λειτουργήσουν αν δεν συνυπάρχει η συνεργασία (σε ορισμένες περιπτώσεις) ή η ανοχή ανθρώπων που ζουν μέσα στο κολαστήριο της Μόριας, αυτών που το διοικούν και ανθρώπων που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή. 
 
 
Σε κάθε περίπτωση μετά την 26η Νοεμβρίου κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν γνωρίζει τη συμβαίνει στην Μόρια.
 
Κάποιοι από τους “παλιούς” πρόσφυγες, όπως αυτός που δολοφονήθηκε στις 26 Νοεμβρίου (βρίσκονταν στο νησί από το 2015), γίνονται οι ενοικιαστές για τους νεοφερμένους. 
 
Οι μεγαλοαγρότες νοικιάζουν απευθείας από τα δίκτυα τους πρόσφυγες που χρειάζονται για την συγκομιδή της ελιάς. 
 
Το μεροκάματο που πληρώνουν είναι 25 ευρώ, δεν το δίνουν ποτέ στον εργάτη – πρόσφυγα, αυτός που παίρνει τα χρήματα είναι ο μεσάζοντας τους, κρατάει την μίζα και δίνει τα υπόλοιπα στους εργάτες – πρόσφυγες. 
 
Οι μικρότεροι κτηματίες ενοικιάζουν πρόσφυγες δια μέσου ελαιοτριβείων, ορισμένοι ελαιοτριβείς πέζουν το ρόλο του διαμεσολαβητή με το αζημίωτο.
 
 
Το μεροκάματο των 25 ευρώ είναι ιδιαίτερα δελαστικό για τους κτηματίες διότι είναι κατά τα 38,5 % μικρότερο από το μεροκάματο των 40 ευρώ (επικρατούσα τιμή στο νησί τα τελευταία χρόνια). 
 
Σε ακόμη χειρότερη θέση βρίσκονται οι γυναίκες εργάτριες γης για τις οποίες σε όλες τις περιπτώσεις το μεροκάματο είναι μόλις 25 ευρώ την ημέρα, ανεξάρτητα από την εργασία που προσφέρουν και την εθνικότητα τους. 
 
Η ασφάλιση για άνδρες και γυναίκες είναι άγνωστη λέξη.
 
 
Οι συνθήκες εργασίας προσδιορίζονται από τους κτηματίες, αυτοί αποφασιζουν αν οι εργάτες έχουν δικαίωμα για διάλλειμμα αν θα δουλεύουν ήλιο με ήλιο ή οκτάωρο. 
 
Κι  αν εκτιμούν ότι κάποιοι εργάτες δεν είναι όσο θέλουν αποδοτικοί τους διώχνουν αμέσως από την δουλειά τους, χωρίς δεύτερη κουβέντα. 
 
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι κτηματίες διώχνουν τους πρόσφυγες εργάτες γης από τα χωράφια τους χωρίς καν να τους πληρώσουν.

Μετά το φονικό τα κυκλώματα ανέστειλαν για λίγο την δράση τους. 
 
Κάποιοι από τους κτηματίες φοβήθηκαν ότι θα μπλέξουν και έδιωξαν τους πρόσφυγες από τα χωράφια τους. 
 
“Αυτοί σκοτώνονται μεταξύ τους έλεγε” ένας κτηματίας δύο εβδομάδες μετά το φονικό για να δικαιολογήσει γιατί αρνούνταν να πάρει πρόσφυγες στα χωράφια του.
 
 
Λίγο αργότερα η δράση των κυκλωμάτων συνεχίστηκε ανενόχλητη καμία αστυνομική έρευνα δεν τα αποκάλυψε ούτε τα εμπόδισε.Ούτε κάποια άλλη κρατική υπηρεσία έκανε έλεγχους για την μαύρη εργασία στους ελαιώνες του νησιού.  
 
Το Σωμα Επιθεωρητών Εργασίας θα μπορούσε να είχε βγάλει δεκάδες “λαβράκια” αν ασχολούνταν με το ζήτημα αλλά δεν το έκανε. 
 
Όμως ούτε οι επίσημοι συνδικαλιστικοί φορείς Εργατικό Κέντρο, Ν.Τ.της ΑΔΕΔΥ ασχολήθηκαν με το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο που αναπτυσσεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη της Μυτιλήνης. 
 
Καμία αναφορά, καμιά διαμαρτυρία δεν είδαμε από ΜΚΟ, από εθελοντικές οργανώσεις που στηρίζουν τους πρόσφυγες ή έστω από τις τοπικές οργανώσεις της Αριστεράς.



Το Εργατικό κίνημα της Λέσβου βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση, πρέπει να ταχθεί ξεκάθαρα και με συγκεκριμένες δράσεις στο πλευρό των εργατών γης, να αποκαλύψει το ζήτημα να δειξει ποιοί κερδίζουν από αυτό το απάνθρωπο σκλαβοπάζαρο. 
 
Το Εργατικό κίνημα οφείλει να ενώσει το έθνος των εργατών, για να σταματήσει το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο στους ελαιώνες του νησιού, αλλά και για να πετύχει αυξήσεις στα μεροκάματα, βελτίωση των συνθηκών εργασίας, ασφάλισης και υγειονομικής περίθαλψης για όλους τους εργάτες γης ανεξάρτητα από την εθνικότητα τους.
 
 
Πως εδραιώνεται το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο
 
 
Ο χειμώνας 2017 – 2018 έχει δώσει πολύ καλή παραγωγή ελαιοκάρπου σε αρκετές περιοχές της Λέσβου, έτσι υπάρχει μεγάλη ανάγκη από εργατικά χέρια για την συγκομιδή του καρπού. 
 
Στο κολαστήριο της Μόριας, ζουν χιλιάδες πρόσφυγες σε άθλιες συνθήκες και σε πλήρη οικονομική εξαθλίωση. 
 
Δηλαδή στον ίδιο χώρο συνυπάρχαν η ανάγκη για εργατικά χέρια που θα μαζέψουν τον καρπό και εν δυνάμει φθηνοί εργάτες γης πρόθυμοι να κάνουν οποιαδήποτε εργασία με μικρό μεροκάματο. 
 
Για να εξασφαλιστεί ότι οι πρόσφυγες θα δουλέψουν με μικρά μεροκάματα  δεν αρκεί η εξαθλίωση τους. 
 
Δεν αρκεί να κοιμούνται σε καλοκαιρινές σκηνές μέσα στο καταχείμωνο, δεν αρκεί να αρκει να είναι μονίμως πεινασμένοι, πρέπει να συντρέξουν κι ορισμένες άλλες παραμετροι. 
 
Συγκεκριμένα πρέπει να εργάζονται σε καθεστώς παρανομίας και να μην μπορούν να έρθουν σε απευθείας συνεννόηση με τους ελαιοπαραγωγούς, ώστε να είναι αναγκαία η διαμεσολάβηση τρίτων προσώπων.
 
Η νόμιμη εργασίας των προσφύγων στα χωράφια εξασφαλίζεται όταν ο ελαιοπαραγωγός που τους απασχολεί καταβάλει την αμοιβή τους σε τραπεζικό λογαριασμό μέσο της διαδικασίας του εργοσήμου. 
 
Όμως η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων δεν διαθέτουν τραπεζικό λογαριασμό διότι δεν διαθέτουν ΑΦΜ και ΑΜΚΑ. 
 
Πάρα πολλοί πρόσφυγες άλλα και συλλογικότητες που στηρίζουν τους πρόσφυγες αναφέρουν ότι από το καλοκαίρι του 2017 οι αρμόδιες έκαναν ότι μπορούσαν για να μην εκδώσουν ΑΜΚΑ στους πρόσφυγες που το ζητούσαν. 
 
Επιπρόσθετα πρόβληματα για τους πρόσφυγες που αναζητούν εργασία, είναι ότι δεν γνωρίζουν την γλώσσα, δεν γνωρίζουν τους πιθανούς εργοδότες και την εργασία της ελαιοσυλλογής. 
 
Η γκετοποίηση τους στην Μόρια, πάγια επιλογή των κρατικών μηχανισμών, κάνει αδύνατη την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων. Έτσι γίνονται εύκολα θύματα για τα κυκλώματα που τους εκμεταλλεύονται.
 
 
Η πλειοψηφία των προσφύγων ζουν με την μόνιμη απειλή της απέλασης τους στην Τουρκία και την απάνθρωπες συνθήκες φυλάκισης τους εκεί. Με συστηματικό τρόπο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εδώ και δύο χρόνια έχει επιβάλει καθεστώς τρομοκρατίας των προσφύγων αξιοποιώνοντας όλους τους κατασταλτικούς κρατικούς μηχανισμούς (αστυνομικά, λιμενικό κλπ), ακόμη ΜΚΟ που υποτίθεται ότι υποστηρίζουν τους πρόσφυγες, σε κρίσιμες στιγμές του εγκαταλείπουν αβοήθητους, αιτία ο κίνδυνος διακοπής της χρηματοδότησης τους από το κράτος και την Ε.Ε.
 
Κρίσιμο ρόλο στην τρομοκράτηση των προσφύγων παίζουν οι διάφορες αρκοδεξιές και παρακρατικές συμμορίες που έχουν δημιουργηθεί στο νησί κι οποίες δρουν ανενόχλητες και ασύδοτες εδώ και δύο χρόνια και σε πολλές περιπτώσεις σε αγαστή συνεργασία με κομμάτια του κρατικού μηχανισμού.
 
Ταυτόχρονα οι πρόσφυγες έχουν άμεση ανάγκη από χρήματα για να καλύψουν τις βιωτικές τους ανάγκες, για να στείλουν χρήματα στις οικογένειες τους, για να πληρώσουν δικηγόρους που διεκπεραιώνουν τα αιτήματα ασύλου που έχουν καταθέσει. Γι’ όλους τους παραπάνω λόγους είναι εξαιρετικά πρόθυμοι να δουλέψουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί.




https://prin.gr/

 

 

 


theologos vasiliadis

 

 

Ανοιχτά σύγχρονα σκλαβοπάζαρα προσφύγων και μεταναστών στη Λιβύη

Ανοιχτά σύγχρονα σκλαβοπάζαρα προσφύγων και μεταναστών στη Λιβύη

 

 
Πρόσφυγες και μετανάστες από τη Δυτική Αφρική κρατούνται για λύτρα, εκβιάζονται και ωθούνται σε καταναγκαστική εργασία ή σεξουαλική εκμετάλλευση μετά την πώλησή τους σε σκλαβοπάζαρα, πολυάριθμα και ανοιχτά, σε κοινή θέα στη Λιβύη, με τιμές που κυμαίνονται από 200-$500 δολάρια το κεφάλι, όπως καταγγέλλει ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΙΟΜ).

«Στις αγοραπωλησίες οι άνθρωποι κρατούνται κατά μέσο όρο δύο με τρεις μήνες» δήλωσε στη Γενεύη, ο Οθμάν Μπελμπέιζι επικεφαλής της αποστολής του Οργανισμού στη Λιβύη.
 
«Οι μετανάστες πωλούνται στην αγορά ως εμπόρευμα» είπε. «Η πώληση των ανθρώπων εξελίσσεται σε νέα τάση μεταξύ των λαθρεμπόρων και τα δίκτυα λαθρεμπορίου στη Λιβύη γίνονται όλο και πιο ισχυρά», πρόσθεσε.
 


 
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες – πολλοί από τη Νιγηρία, τη Σενεγάλη και την Γκάμπια – πιάνονται από τους λαθρεμπόρους ενώ προσπαθούν να φθάσουν στις μεσογειακές ακτές της Λιβύης, προκειμένου να μπουν σε σκάφη με προορισμό την Ιταλία.
 


 
Στην πορεία τους είναι λεία για μια σειρά από ένοπλες ομάδες και δουλέμπορους που συχνά προσπαθούν να αποσπάσουν επιπλέον χρήματα με αντάλλαγμα να τους επιτρέψουν να συνεχίσουν.
 
Οι νέες μαρτυρίες που κοινοποιήθηκαν από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (IOM) αποκαλύπτουν ότι το εμπόριο ανθρώπων αποτελεί πλέον ένα σύνηθες φαινόμενο με τις αγοραπωλησίες προσφύγων και μεταναστών να πραγματοποιούνται πλέον δημόσια στη Λιβύη.
 
«Σχετικά με τις γυναίκες, ακούσαμε πολλά για κακοποιήσεις, βιασμούς και εξαναγκασμούς σε πορνεία» είπε ο Μπελμπέιζι.
 
Ο ίδιος είπε ότι τα μέλη του ΙΟΜ έχουν μιλήσει με έναν 34χρονο μετανάστη από τη Σενεγάλη, που βρισκόταν σε ιδιωτική κατοικία Λίβυου στην πόλη Σάμπχα, με περίπου άλλους 100, οι οποίοι ξυλοκοπήθηκαν και οι δουλέμποροι κάλεσαν τις οικογένειές τους για να ζητήσουν χρήματα για τη ζωή τους.
 


 
Στη συνέχεια ο μετανάστης που τα διηγήθηκε αγοράστηκε από άλλο Λίβυο, ο οποίος έθεσε νέα τιμή για την απελευθέρωσή του.

Μερικοί από αυτούς που δεν μπόρεσαν να πληρώσουν τους απαγωγείς τους φέρεται να σκοτώθηκαν ή να αφέθηκαν να πεθάνουν από την πείνα, κατήγγειλε ο επικεφαλής του Οργανισμού.
 
 

Κοιλάδα Δακρύων

 

 

«Η κατάσταση είναι τραγική. 
 
Όσο περισσότερο εμπλεκόμαστε στη Λιβύη, τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε ότι αποτελεί μια κοιλάδα δακρύων για πάρα πολλούς πρόσφυγες και μετανάστες» ανέφερε χαρακτηριστικά ένα άλλο μέλος του Οργανισμού, ο Μοχάμεντ Άμπντικερ, που μόλις επέστρεψε από την Τρίπολη της Λιβύης.

«Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι οι μετανάστες που πέφτουν στα χέρια των λαθρεμπόρων αντιμετωπίζουν συστηματική κακή διατροφή, σεξουαλική κακοποίηση, ακόμη και φόνο» πρόσθεσε.

«Πέρυσι μάθαμε ότι 14 μετανάστες έχασαν τη ζωή τους σε ένα μόνο μήνα, μόνο από ασθένειες και υποσιτισμό. Ακούμε για μαζικούς τάφους στην έρημο».

Για να προειδοποιήσει τους μετανάστες, ο ΙΟΜ κοινοποιεί τις μαρτυρίες των θυμάτων μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών.
 
 


 

Η Λιβύη είναι η κύρια πύλη εισόδου για τους ανθρώπους που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη από τη θάλασσα, με περισσότερους από 150.000 ανθρώπους να επιχειρούν τον διάπλου, κάθε χρόνο, τα τρία τελευταία χρόνια.

Μέχρι στιγμής φέτος εκτιμάται ότι περίπου 26.886 μετανάστες έχουν περάσει στην Ιταλία, 7.000 περισσότεροι από την ίδια περίοδο του 2016.

Περισσότεροι από 600 έχει γίνει γνωστό ότι πνίγηκαν στη θάλασσα, ενώ ένας άγνωστος αριθμός τους έχει χαθεί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μέσα από την έρημο.

 



http://insideoutborders.com/







theologos vasiliadis

 


Η συγκλονιστική εξομολόγηση μιας ανήλικης «σκλάβας του σεξ» του ISIS

Η συγκλονιστική εξομολόγηση μιας 
 

ανήλικης «σκλάβας του σεξ» του ISIS
 


 

Έναν απίστευτο εφιάλτη ζούσε κάθε μέρα επί έξι ολόκληρους μήνες στα χέρια ενός τζιχαντιστή του ISIS μια ανήλικη Κούρδισσα «σκλάβα του σεξ».


Η Έκλας, που είναι μέλος της θρησκευτικής μειονότητας των Γιαζίντι, αφηγήθηκε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πώς προσπάθησε μάταια να ξεφύγει από τα κτήνη που την κυνηγούσαν στο όρος Σιντζάρ του βορείου Ιράκ.


Όταν την έπιασαν μαζί με άλλες ομοεθνείς της ήταν μόλις 14 ετών.

Οι τζιχαντιστές έριξαν κλήρο για να μοιράσουν τα κορίτσια κι εκείνη έπεσε στα χέρια ενός απάνθρωπου, αποκρουστικού εξτρεμιστή.


«Κάθε μέρα με βίαζε και με έδερνε»:

 Η συγκλονιστική εξομολόγηση μιας ανήλικης «σκλάβας του σεξ» του ISIS

 
 
 


 

«Κάθε μέρα με βίαζε και με έδερνε. 

Κάθε μέρα. 

Προσπάθησε αρκετές φορές να βάλω τέρμα στη ζωή μου.


Αφού τράβηξε κλήρο, που έγραφε το όνομά μου, ήρθε κάποιος τρομακτικός τύπος, με μακριά μαλλιά. 

Αηδίαζα και μόνον που τον έβλεπα, φοβόμουν...»


Η ανήλικη κοπέλα είπε ότι η μυρωδιά του βιαστή της ήταν ανυπόφορη και της προξενούσε αηδία. 

 

«Ο κόσμος θα αναρρωτιέται πώς μπορώ να λέω την ιστορία μου χωρίς να κλαίω. 

Πιστέψτε με, όμως, τα δάκρυά μου έχουν στερέψει», πρόσθεσε.


Οι σουνίτες εξτρεμιστές του «χαλιφάτου» επιτέθηκαν στους Γιαζίντι το καλοκαίρι του 2014. 

Σκότωσαν τους άνδρες και απήγαγαν τις γυναίκες και τα κορίτσια για να τις πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα ως σκλάβες του σεξ.


Η Έκλας κατάφερε, ευτυχώς, να αποδράσει κάποια στιγμή που ο βιαστής της είχε πάει να πολεμήσει. 

Μεταφέρθηκε σε καταυλισμό προσφύγων και τώρα ζει στη Γερμανία, όπου υποβάλλεται σε ψυχιατρική θεραπεία. 

Το όνειρό της είναι να γίνει δικηγόρος.



 
 


 

 

Ο Γιαζιντισμός είναι ένα συγκριτικό θεολογικό σύμπλεγμα τοπικών κουρδικών πίστεων, που περιέχει και ζωροαστρικά στοιχεία, καθώς και τμήματα του ισλαμικού σουφικού δόγματος. 

 

Από τα τέλη του 16ου και τις αρχές του 17ου αιώνα μουσουλμάνοι άρχισαν να κατηγορούν τους Γιαζίντι ως σατανιστές, λόγος για τον οποίο και οι τζιχαντιστές του ISIS προσπάθησαν να τους εξολοθρεύσουν.


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

theologos vasiliadis

 

 

Ισλαμικό Κράτος: Πουλάνε γυναίκες σε σκλαβοπάζαρα σε τιμές… ευκαιρίας

Ισλαμικό Κράτος: Πουλάνε γυναίκες σε σκλαβοπάζαρα σε τιμές… ευκαιρίας 

 

 
 

Εξτρεμιστές από το Ισλαμικό Κράτος συγκέντρωσαν εκατοντάδες γυναίκες για να τις προσφέρουν σαν ανταμοιβή στους τζιχαντιστές στην Συρία ή να τις πουλήσουν ως ερωτικές σκλάβες, ενώ εκτέλεσαν εργαζόμενες γυναίκες, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.

Περίπου 500 γυναίκες και κορίτσια των Γιαζιντί και των χριστιανικών μειονοτήτων δόθηκαν στους αγωνιστές του Ισλαμικού κράτους ή έχουν δοθεί προς πώληση σε αγορές της Μοσούλης στο Ιράκ και στην Ράκα της Συρίας, σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύτηκε σήμερα από την αποστολή των Ηνωμένων Εθνών στο Ιράκ και το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Γενεύη.

«Φέρνουν γυναίκες και κορίτσια με καρτελάκια με τιμές, ώστε να μπορούν οι αγοραστές να διαλέξουν και να διαπραγματευτούν την αγορά».

Οι αγοραστές λέγεται ότι είναι κυρίως νέοι από τις τοπικές κοινότητες, σύμφωνα με την έκθεση, που περιέχει καταθέσεις από μάρτυρες και επιζήσαντες. 

 

Προφανώς, το Ισλαμικό κράτος πουλούσε αυτές τις Γιαζιντί γυναίκες στη νεολαία χρησιμοποιώντας τες σαν μέσο για να τους προσελκύσουν να καταταγούν.

Η έκθεση είναι η δεύτερη επίσημη αναφορά των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με ενέργειες που έχουν διαπράξει εξτρεμιστές Σουνίτες και οι σύμμαχοι τους, οι οποίες μπορούν να αναχθούν σε εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας.

Ο αποκεφαλισμός δύο Αμερικάνων δημοσιογράφων και ενός Βρετανού εθελοντή έχει οδηγήσει στη σύσταση μιας διεθνούς συμμαχίας, με την Αμερική να ηγείται, η οποία βοηθάει την κουρδική και ιρακινή κυβέρνηση να πολεμήσουν ενάντια στην εξτρεμιστική ομάδα.

Οι τζιχαντιστές φέρονται στις γυναίκες «ιδιαίτερα σκληρά», δημιουργώντας μια μεγάλη λίστα ακραίων καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περιλαμβάνουν δολοφονία, φυσική και σεξουαλική επίθεση, ληστεία και εκδιώξεις, σύμφωνα με την έκθεση.

Σκότωσαν μια υποψήφια στις εθνικές εκλογές τον Ιούλιο και την επόμενη ημέρα απήγαγαν έναν υποψήφιο των τοπικών Αρχών. Το Ισλαμικό κράτος διέταξε τα νοσοκομεία να ενημερώσουν τις παντρεμένες γυναίκες γιατρούς να φορούν μαύρα, ενώ οι ανύπαντρες φορούσαν διαφορετικά χρώματα ώστε να μπορούν να τις ξεχωρίσουν εύκολα.

Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι τουλάχιστον 8.493 πολίτες πέθαναν σε συγκρούσεις των Ιρακινών μέχρι τώρα και 1,8 εκ. Ιρακινοί παραμένουν ξεριζωμένοι από τα σπίτια τους.

«Αυτή η έκθεση είναι τρομακτική», δήλωσε ο Νικολάι Μλαντένοβ (Nikolay Mladenov), αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών στο Ιράκ. Είπε, επίσης, ότι χιλιάδες άλλες καταγγελίες δεν προστέθηκαν γιατί δεν είχαν ερευνηθεί επαρκώς. «Οι ηγέτες του Ιρακ πρέπει να δράσουν ενωτικά για να αποκαταστήσουν τον έλεγχο στις περιοχές που έχουν καταληφθεί από το Ισλαμικό Kράτος και να εφαρμόσουν συνολικά κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις».

Ο Ζάιντ Ράαντ Χουσέιν (Zeid Ra’ad al-Hussein), ύπατος αρμοστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ, καταδίκασε τον καταιγισμό κακοποιήσεων. Πρότεινε στην ιρακινή κυβέρνηση να αποδεχθεί το Καταστατικό της Ρώμης, μια συνθήκη που έθεσε σε ισχύ το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και απαιτεί από όλα τα κράτη-μέλη να συνεργαστούν με το Δικαστήριο όσον αφορά σε εγκλήματα πολέμου.

Ο Ζάιντ, πρώην διπλωμάτης της Ιορδανίας, που είναι ο πρώτος Άραβας και Μουσουλμάνος σε αυτή τη θέση, αναφέρθηκε σε ένα γράμμα που συνέγραψαν 126 μουσουλμάνοι λόγιοι στις 19 Σεπτεμβρίου στον αρχηγό του Ισλαμικού Κράτους για να τονίσουν ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι ούτε αποδεκτές, ούτε επιτρέπονται στο Ισλάμ.

Το γράμμα αναφέρει ρητά ότι στο Ισλάμ απαγορεύεται η δολοφονία αθώων, απεσταλμένων, πρεσβευτών και διπλωματών, καθώς και δημοσιογράφων και εθελοντών. 

 

Οι βασανισμοί και η επαναφορά της σκλαβιάς απαγορεύονται, καθώς επίσης και ο βίαιος προσηλυτισμός, η άρνηση των δικαιωμάτων των γυναικών και διάφορες άλλες ενέργειες που διαπράττονται, είπε ο Ζάιντ.



 


 
 
 
 
 
 
 

theologos vasiliadis

 

 

Οι καινούριοι σκλάβοι του κόσμου

Οι καινούριοι σκλάβοι του κόσμου

 

Ένας μετανάστης μεταφέρει ένα μωρό σε ναυτική βάση αφού διασώθηκε από τους λιμενικούς παραθαλάσσιους φρουρούς στην Τρίπολη της Λιβύης

Βιασμοί, βασανιστήρια και τα σκλαβοπάζαρα των μεταναστών της Λιβύης

 

Αποτροπιασμένη παρακολουθεί η παγκόσμια κοινότητα τους βιασμούς, τα βασανιστήρια και το σκλαβοπάζαρο χιλιάδων Αφρικανών μεταναστών στη Λιβύη, που πλέον καταγγέλλονται από τους ηγέτες της Δύσης και της Αφρικής. 

 

Οι καταστάσεις αυτές ήταν γνωστές εδώ και καιρό, υπογραμμίζουν μη κυβερνητικές οργανώσεις και αναλυτές, οι οποίοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και μήνες.
 

 

Παγκόσμια κατακραυγή έχει ξεσπάσει με αφορμή τη μετάδοση στις 14 Νοεμβρίου ενός ντοκιμαντέρ του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CNN που έδειχνε Αφρικανούς να πωλούνται σε σκλαβοπάζαρα στη Λιβύη, μια χώρα που αποτελεί κόμβο για πολλούς μετανάστες που επιχειρούν να φτάσουν στην Ευρώπη.


 
 
 
Μπροστά στις αντιδράσεις ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε «σοκαρισμένος», ο πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης Άλφα Κοντέ «εξοργισμένος» η Ευρωπαϊκή Ένωση «αποτροπιασμένη» και η Γαλλία ζήτησε την έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
 
 
«Υποκρισία», διότι «όλος ο κόσμος γνώριζε, οι κυβερνώντες, οι διεθνείς οργανώσεις, οι πολιτικοί ηγέτες», τονίζει ο Σενεγαλέζος Χαμιντού Άνε, αναλυτής της οργάνωσης Αφρική των Ιδεών.
 
 
«Οι αιχμαλωσίες, η βία, τα βασανιστήρια, οι βιασμοί είναι κοινή πρακτική στη Λιβύη και για τα σκλαβοπάζαρα μιλάμε εδώ και καιρό», σημειώνει ο Αλιούν Τινέ διευθυντής για τη δυτική Αφρική της Διεθνούς Αμνηστίας, με έδρα το Ντακάρ.
 
 
Εν μέσω του χάους που εξακολουθεί να επικρατεί στη Λιβύη μετά την πτώση το 2011 του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι, η χώρα έχει μετατραπεί σε κόμβο για τους μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική που επιθυμούν να φτάσουν στην Ευρώπη.
 
 
Η ΕΕ, επιθυμώντας να ανασχέσει το κύμα των μεταναστών, δεν έχει καταφέρει να βρει λύσεις για τους πρόσφυγες, που είναι στο έλεος των διακινητών.
 
«Στη Λιβύη οι μαύροι δεν έχουν κανένα δικαίωμα», είχε καταγγείλει τον Σεπτέμβριο ο Καράμο Κέιτα, ένας 27χρονος νεαρός από τη Γκάμπια που επέστρεψε στη χώρα του. «Μας οδήγησαν σε πολλές φάρμες, όπου ο Λίβυος δεσμοφύλακάς μας, μας πουλούσε για σκλάβους».
 
 
Από την πλευρά τους οι οργανώσεις αρωγής των προσφύγων δεν έχουν σταματήσει να προειδοποιούν για την επιδείνωση της κατάστασης.
 
 
Ήδη από τον Απρίλιο ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) ανέφερε ότι υπήρχαν «σκλαβοπάζαρα» στη Λιβύη. «Γίνονται προϊόντα προς αγορά, πώληση και απόρριψη όταν δεν αξίζουν πλέον τίποτε», είχε υπογραμμίσει ο Λέοναρντ Ντόιλ, εκπρόσωπος του ΔΟΜ στη Γενεύη.
 
 
Η πρόεδρος των Γιατρών χωρίς Σύνορα (MSF) Τζοάν Λιου είχε καταγγείλει τον Σεπτέμβριο σε ανοικτή της επιστολή προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις «μια ανθούσα επιχείρηση απαγωγών, βασανιστηρίων και εκβιασμών» στη Λιβύη.
 
 
«Στις προσπάθειές τους να περιορίσουν τη (μεταναστευτική) ροή, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι έτοιμες να αναλάβουν το κόστος των βιασμών, των βασανιστηρίων και της σκλαβιάς;», είχε διερωτηθεί. 
 
Προτού καταλήξει: «Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν το γνωρίζαμε».
 
 
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Ζέιντ Ράαντ αλ Χουσέιν είχε χαρακτηρίσει «απάνθρωπη» την πολιτική της ΕΕ, η οποία «συνίσταται στο να βοηθά το λιμενικό της Λιβύης να σταματά και να στέλνει πίσω τους πρόσφυγες».
 
 
Την κατηγορία απέρριψαν οι Βρυξέλλες, οι οποίες υπογράμμισαν τις προσπάθειες που καταβάλλονται για να «σωθούν ζωές» στη θάλασσα και να «διευκολυνθεί η πρόσβαση του ΔΟΜ και της UNHCR στα κέντρα κράτησης στη Λιβύη, ώστε να μπορέσουν να αυξήσουν το επίπεδο βοήθειας και να οργανώσουν οικειοθελείς επαναπατρισμούς».
 
 
Εμφανιζόμενη σαν «κάστρο που θέλει με κάθε κόστος να σταματήσει» τους μετανάστες, η Ευρώπη «έχει θεμελιώδη ευθύνη» για την τρέχουσα τραγωδία, όμως δεν είναι η μόνη, εκτιμά ο Τινέ.
 
«Οι αφρικανικές χώρες δεν κάνουν τίποτε για να κρατήσουν τους νέους τους, για να τους προσφέρουν εργασία. Δεν διαθέτουν μεταναστευτική πολιτική, το μόνο που κάνουν είναι να υπακούν», επισημαίνει.
 
«Δεν μπορεί να κρατήσει άλλο. 
 
Μπροστά σε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας δεν αγανακτούμε, αντιδρούμε», τόνισε ο Άνε, επικρίνοντας την παθητική στάση που κρατούν οι Αφρικανοί ηγέτες και τον «συστηματικό ρατσισμό στις χώρες του Μάγρεμπ».
 
 
Από την πλευρά της η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης τόνισε ότι τα αποτελέσματα της έρευνας που έχει ζητήσει να διεξαχθεί για τα σκλαβοπάζαρα «δεν θα καθυστερήσουν» και ότι όσοι είναι υπεύθυνοι «θα αντιμετωπιστούν χωρίς επιείκεια».
 
 
«Έχουν δοθεί σαφείς εντολές για τη διενέργεια έρευνας που θα ρίξει φως στην υπόθεση αυτή και για τον εντοπισμό των υπεύθυνων αυτών των πράξεων προκειμένου να προσαχθούν στη δικαιοσύνη», επεσήμανε ο αλ Άρεφ αλ Χότζα υπουργός Εσωτερικών της Λιβύης.
 
 
 
 


 

 
 
 
 
 
 
https://www.tanea.gr/
 
 
 
 
 
 
 
 

theologos vasiliadis

 

 

Tα σκλαβοπάζαρα σήμερα...

Tα σκλαβοπάζαρα σήμερα...
 
 
 
 

 
 
 
Οι βιασμοί, τα βασανιστήρια και το σκλαβοπάζαρο χιλιάδων Αφρικανών μεταναστών στη Λιβύη, που πλέον καταγγέλλονται από τους ηγέτες της Δύσης και της Αφρικής, ήταν γνωστά εδώ και καιρό, υπογραμμίζουν μη κυβερνητικές οργανώσεις και αναλυτές, οι οποίοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και μήνες.
 
 
Παγκόσμια κατακραυγή έχει ξεσπάσει με αφορμή τη μετάδοση στις 14 Νοεμβρίου ενός ντοκιμαντέρ του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CNN που έδειχνε Αφρικανούς να πωλούνται σε σκλαβοπάζαρα στη Λιβύη, μια χώρα που αποτελεί κόμβο για πολλούς μετανάστες που επιχειρούν να φτάσουν στην Ευρώπη.
 
 
Μπροστά στις αντιδράσεις ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε «σοκαρισμένος», ο πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης Άλφα Κοντέ «εξοργισμένος» η Ευρωπαϊκή Ένωση «αποτροπιασμένη» και η Γαλλία ζήτησε την έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
 
 
«Υποκρισία», διότι «όλος ο κόσμος γνώριζε, οι κυβερνώντες, οι διεθνείς οργανώσεις, οι πολιτικοί ηγέτες», τονίζει ο Σενεγαλέζος Χαμιντού Άνε, αναλυτής της οργάνωσης Αφρική των Ιδεών.
 
 
«Οι αιχμαλωσίες, η βία, τα βασανιστήρια, οι βιασμοί είναι κοινή πρακτική στη Λιβύη και για τα σκλαβοπάζαρα μιλάμε εδώ και καιρό», σημειώνει ο Αλιούν Τινέ διευθυντής για τη δυτική Αφρική της Διεθνούς Αμνηστίας, με έδρα το Ντακάρ.
 
Εν μέσω του χάους που εξακολουθεί να επικρατεί στη Λιβύη μετά την πτώση το 2011 του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι, η χώρα έχει μετατραπεί σε κόμβο για τους μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική που επιθυμούν να φτάσουν στην Ευρώπη.
 
Η ΕΕ, επιθυμώντας να ανασχέσει το κύμα των μεταναστών, δεν έχει καταφέρει να βρει λύσεις για τους πρόσφυγες, που είναι στο έλεος των διακινητών.
«Στη Λιβύη οι μαύροι δεν έχουν κανένα δικαίωμα», είχε καταγγείλει τον Σεπτέμβριο ο Καράμο Κέιτα, ένας 27χρονος νεαρός από τη Γκάμπια που επέστρεψε στη χώρα του. «Μας οδήγησαν σε πολλές φάρμες, όπου ο Λίβυος δεσμοφύλακάς μας, μας πουλούσε για σκλάβους».
 
 
Από την πλευρά τους οι οργανώσεις αρωγής των προσφύγων δεν έχουν σταματήσει να προειδοποιούν για την επιδείνωση της κατάστασης.
 
 
Ήδη από τον Απρίλιο ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) ανέφερε ότι υπήρχαν «σκλαβοπάζαρα» στη Λιβύη. «Γίνονται προϊόντα προς αγορά, πώληση και απόρριψη όταν δεν αξίζουν πλέον τίποτε», είχε υπογραμμίσει ο Λέοναρντ Ντόιλ, εκπρόσωπος του ΔΟΜ στη Γενεύη.
 












http://www.timelink.gr
 
 
 
 
 
 
 
 

theologos vasiliadis

 

 

Πάνω από 40 εκατομμύρια σκλάβοι υπάρχουν στον κόσμο και 152 εκατομμύρια παιδιά θύματα καταναγκαστικής εργασίας

Πάνω από 40 εκατομμύρια σκλάβοι υπάρχουν στον κόσμο και 152 εκατομμύρια παιδιά θύματα καταναγκαστικής εργασίας



Η πρόσφατη αποκάλυψη για την ύπαρξη σκλαβοπάζαρων Αφρικανών προσφύγων στη Λιβύη δεν είναι μεμονωμένο γεγονός: περισσότεροι από 40 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, εκ των οποίων το ένα τέταρτο παιδιά, είναι αυτή τη στιγμή σκλάβοι, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2016.
 


 
Η έννοια της σύγχρονης σκλαβιάς περιλαμβάνει την αναγκαστική εργασία, που αφορά 25 εκατομμύρια ανθρώπους και τους αναγκαστικούς γάμους (15 εκατομμύρια). 
 
Όμως οι αριθμοί αυτοί αναμφίβολα είναι υποτιμημένοι σε σχέση με την πραγματικότητα, υπογραμμίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας (ILO) και ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) και η ομάδα προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Walk Free Foundation που συνέταξαν την έρευνα.
 
 

Αναγκαστική εργασία
 
Περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναγκάζονται να εργαστούν σε ιδιώτες (το ένα τέταρτο), αλλά και σε εργοστάσια, σε εργοτάξια και σε αγρούς. Η έκθεση αναφέρει το παράδειγμα των 600 ψαράδων που κρατούνταν σε αλιευτικά στην Ινδονησία επί χρόνια.
 


Τα χρέη είναι η αιτία της αναγκαστικής εργασίας για περισσότερους από τους μισούς σκλάβους. 
 
Ωστόσο τα ναρκωτικά, η σωματική κακοποίηση, ο χαμηλός μισθός ή ακόμη και το γεγονός ότι εργάζονται πολύ μακριά από το σπίτι τους είναι μερικοί από τους τρόπους που χρησιμοποιούν για να τους κρατούν δέσμιους.
 
Μεταξύ αυτών περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι ωθούνται στην πορνεία και λίγο περισσότερα από 4 εκατομμύρια είναι θύματα αναγκαστικής εργασίας από το κράτος (αναγκαστική εργασία στη φυλακή).
 


Γυναίκες και κορίτσια
 
 
Οι γυναίκες και τα κορίτσια αποτελούν το 74% των σκλάβων, με τον αριθμό τους να ανέρχεται στα 29 εκατομμύρια. Ένα στα τέσσερα θύματα της σύγχρονης σκλαβιάς είναι παιδί, δηλαδή περίπου 10 εκατομμύρια.
 
 
Περίπου 15,4 εκατομμύρια άνθρωποι παντρεύονται παρά τη θέλησή τους. Περισσότεροι από το ένα τρίτο είναι κάτω των 18 ετών και σχεδόν όλοι γυναίκες. Πρόκειται για μια μορφή σκλαβιάς ιδιαίτερα διαδεδομένης στην Αφρική και την Ασία.
 
Εξάλλου οι γυναίκες αποτελούν το 99% των θυμάτων αναγκαστικής εργασίας που ωθούνται στην πορνεία.
 


 
Ασία
 
Το 62% των περιπτώσεων της «σύγχρονης σκλαβιάς» έχουν αποκαλυφθεί στην Ασία και τον Ειρηνικό. Αυτή η περιοχή κατατάσσεται πρώτη σε ό,τι αφορά τον αριθμό των θυμάτων, είτε πρόκειται για σεξουαλική εκμετάλλευση (73%) είτε τους αναγκαστικούς γάμους (55%).
 


Πρόσφυγες
 
«Πολλές εκθέσεις έχουν αναφερθεί ξεκάθαρα στη σχέση μεταξύ της μετανάστευσης και της διακίνησης ανθρώπων», υπογραμμίζει η έκθεση αυτή, κυρίως κατά μήκος των δρόμων που επιλέγουν οι πρόσφυγες.
 


 
 
Τα τρία τέταρτα των προσφύγων που ερωτήθηκαν το 2017 στον δρόμο από τη Λιβύη ως την Ευρώπη απάντησαν ότι έπεσαν θύματα κακοποιήσεων που προσομοίαζαν με διακίνηση ανθρώπων.
 


 
«Οι παράτυποι μετανάστες –επιρρεπής στο να πέφτουν θύματα επιθέσεων, εκβιασμών, σεξουαλικών κακοποιήσεων– ίσως στην αρχή της περιήγησής τους αποφασίσουν εθελοντικά να εναποθέσουν την τύχη τους σε διακινητές», επισημαίνει η έκθεση.





 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

theologos vasiliadis